Wiesz jak to jest, bo już masz dziecko. Wiesz, co to znaczy naprawdę się bać...

Poruszająca opowieść o ludzkim strachu napisana z literackim kunsztem, subtelnością i empatią. W pięciu rozdziałach poznajemy historię pewnej śląskiej rodziny, zaplątanej w Historię. To powieść o lęku o dzieci i strachu przed wojną, ktĂłry dziś jest tak samo aktualny jak przed siedemdziesięcioma laty. To także książka o mrocznym obliczu medycyny i o braku rozliczenia z przeszłością.

Kopalnia przeszłości i niedomĂłwień.
Opowieść o historii małej, wielkiej i tej niesłusznie pomijanej.
Powieść o rodzinie, Śląsku i kobietach.

Holandia, początek XXI wieku. Katarzyna pracuje na uniwersytecie, wiodąc życie wspĂłłczesnej emigrantki. Jest samodzielna, wykształcona, ma terapeutę i panią do sprzątania. Wyjeżdżała z kraju z nadzieją na europejskie standardy traktowania, karierę naukową i ucieczkę od rodziny, z ktĂłrej na dobrą sprawę została jej już tylko babcia. Wydaje się więc, że wszystko poszło po jej myśli... Może z wyjątkiem zaburzeń odżywania, z ktĂłrymi wciąż nie może się uporać.

Śląsk, schyłek lat czterdziestych XX wieku. W chorzowskich zakładach azotowych trwa mordercza walka o realizację planu trzyletniego. W wysiłkach o przyszłość swoją i ludowej ojczyzny nie ustaje Marijka, marząca o tym, by zostać przodownicą pracy. Na jej oczach formuje się nowy świat, w ktĂłrym postawna dzioucha upatruje szans na awans społeczny, wyrwanie się spod kurateli matki i szczęście u boku ukochanego Alojza. I wszystko wskazuje, że powinno się udać. Do czasu.

Marijka nigdy nie dowie się o istnieniu Kasi, a Kasia natrafi na ślad Marijki przypadkiem, gdy zobaczy tajemniczą postać na fotografii ukrywanej przez babcię. Po latach i pewnej szczegĂłlnej rozmowie telefonicznej postanowi zrozumieć dlaczego. Wyruszy do kopalni rodzinnej przeszłości i wieloletnich niedomĂłwień.

Śledząc historię gĂłrniczej rodziny, Anna Dziewit-Meller opowiada o mrocznych latach czterdziestych ubiegłego wieku, klasowej emancypacji i problemach, ktĂłre dotykają nas dziś. Nade wszystko brutalnie szczerze i niezwykle empatycznie mĂłwi o tym, co wciąż niesłusznie pomijane: o udziale kobiet w małej i wielkiej historii.